On The Media

Wpis z 15 lutego 2020.

Gdybym miał uczciwie wymienić moje najbardziej ulubione podcasty, to ten na pewno byłby wysoko. Choćby z racji stażu w mojej aplikacji – przetrwał wszystkie czystki i porządki. Wspieram go również comiesięczną dotacją. Jednocześnie cholernie trudno go zareklamować. Konwencja jest taka, że dwoje dziennikarzy rozmawia z różnymi ciekawymi postaciami na „bieżące tematy” – dużo jest tu o amerykańskiej polityce, dużo o jej szerszym kontekście, ale sporo też o tym, jak media sobie radzą z ich przedstawianiem.

Ze dwa lata temu zrobili na przykład cykl reportaży o amerykańskiej biedzie, takiej całkiem współczesnej, ale oczywiście umocowanej w historycznym (czytaj: rasowym) kontekście. Równie mocny był cykl o eksmisjach. Zawsze są to rzeczy pogłębione, sceptyczne, rozmówcy są nieoczywiści, ale dobrze zorientowani, a rozmowy, z nielicznymi wyjątkami dociekliwe i jednocześnie bardzo spokojne.

Mam kilka odcinków oznaczonych gwiazdką, żeby do nich jeszcze kiedyś wrócić i zrozumieć lepiej. Ale dziś postanowiłem podesłać Wam najnowszy, bo spełnia inne kryterium. Otóż osobiście uważam, że porównywanie sytuacji politycznej w Polsce do tej w USA jest ryzykowne, bo systemy są odmienne, skala nie ta, a – jak mocno byśmy z kolan nie wstali – i ranga też inna. Ale z drugiej strony populizm Trumpa i populizm PiS-u mają pewnie wspólne wątki. I właśnie wtedy, gdy autorzy OTM biorą się za takie tematy, robi się dla nas bardzo ciekawie.

Tym razem odcinek jest poświęcony normom. Normom, które uzupełniają prawo, współkształtują je na równi z konstytucją i przepisami, a których złamanie jest brzemienne w skutki, nawet jeśli z pozoru legalne. W przypadku Trumpa chodzi o ostatnią historię z wpływaniem na prokuratorów. Jak zwykle w takich sytuacjach autorzy dobrze tłumaczą na czym polega sedno problemu. co grozi, gdy nie zostanie on w porę rozwiązany i – co ważne dla mnie, i co czyni ten podcast ciekawym – jak o tym mówić i pisać. To ostatnie, to są prawdy absolutnie uniwersalne, które spokojnie przyswoić powinien każdy dziennikarz.

Ale ponieważ czasy są takie, że prawie każdy z nas wypisuje dziś w socialmediach, co myśli na dany temat, to te uwagi stają się jeszcze ważniejsze i dotyczą już w zasadzie każdego, kto zabiera głos. OTM tłumaczy, co – nawet mając dobre intencje – robimy źle, pisząc o polityce, o mniejszościach, klimacie, katastrofach, sprawach sądowych, nierównościach… Tym razem trochę zahaczają też o to, jak reagować na zmiany w sądownictwie i próby politycznego podporządkowania wymiaru sprawiedliwości administracji rządowej.

Polecam więc ten podcast wszystkim, którzy zadają sobie pytanie, jak skutecznie mówić o tym, co dzieje się w Polsce – znajdziecie tam odpowiedzi, choć nie 1:1. A tymczasem ten odcinek, to lektura obowiązkowa (pierwsze dwa segmenty; dwa kolejne są trochę o czym innym).

• Norm!